خواهرجان بزرگه امشب افطار دعوت کرد و فکر میکردم به تلافی دیشب که من نرفتم خونه مادر همسر اونم نیاد. ولی دیدم خیلی راحت حموم کرد و اومد. راستش یکم خجالت کشیدم. اما به روی خودم نیاوردم. چه احساس امنیتی داره وقتی تو جمع خانواده خودتی. روحم خیلی آروم شد. الحمدلله فتنه خانوم تشریف بردن و دوباره محیط آروم شد. امشب دخترک گفت که عمه فتنه که کارمند یه اداره است محل کارش افتاده ورامین و دیشب داشته تو آشپزخونه گریه میکرده. خونش تهرانپارسه و همیشه تا اداره با مترو میرفت . اما حالا ورامین کجا و تهرانپارس کجا. از همه بدتر همسرشه که همیشه با کارکردنش مخالف بوده و فک کنم حالا بهانه دستش اومد. یاد خواهر بیچارم میفتم که آلاخون والاخون شهر غریب شد و دائما فکرم پیششه. نه دلم با این چیزا خونک نمیشه.
خدایا کارم رو به تو واگذار میکنم که تو مهربون ترین مهربونایی.
عمه فتنه؟!!! چه لقبی به بیچاره دادین
وای.. منم وقتی میبینم همسرم همیشه با خانواده ام خوب و با احترام رفتار میکنه، شرمنده میشم!
من هم از این داستانا دارم.. از اونی که متنفرم.. واقعا بیشتر با تکرارش حالم بد میشه.. نمیدونم کی بتونیم این موضوع رو فراموش کنیم ماهیگیر.. خودمون آسیب میبینیم فقط
دارم داغون میشم. اون که طوریش نمیشه
ای بابا انقدر همه رو اذیت کرد اشک خودش درومد
خدا جای حق نشسته.
وجود همچین آدمایی تو یه خانواده واقعا سخته اصلا نمیتونم این آدما رو درک کنم، اینکه دچار عذاب وجدان نمیشن؟ چجوری میتونن ناراحتی عزیزاشونو تحمل کنن؟خب بالاخره همسر خواهر شما مثل بچه خودش حساب میشه دیگه. من فکر میکردم خواهرت تو دوران عقد و نامزدی جدا شده. انشالله یه بخت خیلی خوب گیرش بیاد.
غصه خواهرم داره روانیم میکنه. دختر مظلومیه دلم واسش میسوزه.
احتمالا ازاین بیشترها هم واسه این خواهرشوهرت پیش میاد،اماچرادیر بعضیا تقاص کارشونو میدن